Sermon: Doen leerstellingen er werkelijk toe? (Deel 3)
#656NL
John W. Ritenbaugh
Given 20-Mar-04
summary: John Ritenbaugh laat op basis van een door het Vaticaan gehouden officieel opinie-onderzoek zien, dat het in de gehele zogenaamde christelijke wereld mogelijk is dat het militante atheïsme afneemt, maar dat religieuze onverschilligheid (of voorzichtig agnosticisme) met een zelfs veel dramatischer snelheid toeneemt. Mensen in zowel rooms-katholieke als protestantse tradities voelen zich zelfingenomen met hun vrijheid om belangrijke bijbelse leerstellingen te verwerpen en daarbij hun eigen privé-religies samen te stellen. Als we weigeren Jezus' voorbeeld te volgen (de Weg - het systeem van leerstellingen dat eens aan de heiligen overgeleverd werd), zullen we automatisch het kostbare geloof dat voor behoud nodig is, verliezen. We moeten (volgens Judas' aansporing) ijverig vechten om aan de Weg die ons door God is toevertrouwd, trouw te blijven - een weg die door de wereld wordt gehaat en beschimpt. Christenen zijn in toenemende mate tot stereotypen gemaakt, tot randverschijnsel gebombardeerd, beschimpt, als misdadigers afgeschilderd en vervolgd door de politieke linkerkant, de academische wereld en de door links gedomineerde media. God zal vervolging en verdrukking gebruiken om zowel te reinigen als te straffen.
transcript:
Ik heb me tot nu toe gericht op een onderwerp dat ik heb betiteld als
"Is wat we geloven werkelijk zo belangrijk?" Die vraag kwam in mij op
toen ik twee artikelen las over de schokkende onthullingen uit de opiniepeiling
van George Barna onder wedergeboren christenen. Deze peiling liet zien dat,
ondanks dat deze mensen beweren christenen te zijn, ze zich vrij voelen
duidelijke bijbelse leer te verwerpen, waarmee ze dus hun eigen persoonlijke
religie vaststellen. Ik ben er zeker van dat deze mensen niet geloven dat ze hun
eigen religie vaststellen, maar dat is het resultaat van wat ze doen.
Ongeveer acht of negen dagen geleden verscheen er een artikel in de ZENIT
News Agency van de rooms-katholieke kerk met als titel "Atheisme neemt af,
maar religieuze ijver evenzo." De subtitel van dit artikel van 11 maart
2004 was "De gegevens laten een geloof zien zonder ergens bij te horen."
Ik ga enkele delen van dit artikel lezen. Houdt daarbij in gedachten dat dit een
officiёle publicatie is van de rooms-katholieke
kerk. Er wordt geen auteur vermeld.
VATICAANSTAD, 11 maart 2004 — Onderzoek uitgevoerd door de pauselijke
raad voor cultuur heeft aan het licht gebracht dat het atheїsme
op de terugtocht is, terwijl religieuze onverschilligheid en "alternatieve
religies" groeien.
De pauselijke raad voerde een wereldomvattend onderzoek uit over ongeloof
en religieuze onverschilligheid ter voorbereiding op een plenaire zitting die
vandaag tot en met zaterdag in het Vaticaan wordt gehouden.
"Er is een beweging geweest waardoor het militante en georganiseerde
atheїsme uit andere tijden is veranderd in
een situatie van praktische onverschilligheid, waarin de vraag naar God niet
meer belangrijk is, en waarin religieuze handelingen niet langer worden
uitgevoerd, in het bijzonder in de westerse wereld," zo wordt er bij de
presentatie van het rapport van de raad gezegd.
Toch is deze trend niet een zaak van het "afzien van een geloof in
God", aldus het rapport.
Zij brengen soortgelijke zaken aan het licht als de Barna opiniepeiling onder
protestanten. Het Vaticaan noemt het "religieuze onverschilligheid",
waarbij de mensen geloven dat God bestaat, maar waarbij ze zich niet langer
gebonden voelen — om wat voor redenen dan ook — aan de leer van de kerk of
rechtstreeks aan de bijbel.
Verder met het artikel:
Religieuze onverschilligheid of praktisch atheїsme
neemt toe. Agnostici en niet-praktizerende gelovigen hebben de neiging zich
te vermengen in een omgeving waarin de mensen in feite leven alsof er geen
God bestaat.
Er is ook een toename van een meer geestelijk dan een religieus zoeken,
hetgeen niet altijd samenvalt met een terugkeer naar traditionele religieuze
praktijken.
Dit artikel over het onderzoek van de katholieke kerk onder zijn eigen mensen
zegt in essentie hetzelfde als de Barna opiniepeiling. Zij die worden
ondervraagd zullen nooit zeggen dat ze niet geloven dat God bestaat, maar als
praktisch feit geloven ze God niet, behalve in die omstandigheden of op die
punten waar zij zich gemakkelijk bij voelen.
Er komt wereldomvattende verwarring aan het licht, teweeggebracht door
wantrouwen. Wij zijn er in onze tijd getuigen van dat op een wereldomvattende
basis "iedereen doet wat juist is in zijn ogen". Ditzelfde
verschijnsel deed zich ook in de eerste eeuw voor en de brieven van de apostelen
laten heel veel zien van waar zij hun schrijven op probeerden te richten.
Eén van de duidelijke uitspraken over wat er gaande is en tezelfdertijd wat
er gedaan moet worden, staat in Judas, vers 3. Ik wil dat voor u lezen.
Judas 3 Geliefden, daar ik mij in alle opzichten beijver u te
schrijven over ons gemeenschappelijk heil, zie ik mij genoodzaakt het te
doen met de vermaning tot het uiterste te strijden voor het geloof, dat
eenmaal de heiligen overgeleverd is.
Judas bevestigt alleen waar Johannes over schreef, waar Petrus over schreef,
waar Jacobus over schreef en waar Paulus over schreef — dat de mensen afdreven
van het onderwijs van de apostelen naar andere, of misschien iemands anders
religieuze geloofspunten en praktijken.
God, de bijbel en het christendom ondergaan nu een publieke aanval die we in
ieder geval hier in de Verenigde Staten nog nooit het hoofd hebben behoeven te
bieden. We moeten ons daarvan bewust zijn, zodat we niet zelfgenoegzaam worden.
Ik gebruik het woord "zelfgenoegzaam". De katholieke kerk gebruikte
het woord "onverschillig".
Ik heb nog een ander artikel waaruit ik straks iets zal lezen, waarin de
schrijver dat woord "zelfgenoegzaam" gebruikt. Voorzover ik weet is
hij geen religieus iemand, maar een schrijver voor kranten en tijdschriften. Hij
ziet wat er gebeurt, niet zozeer op religieus gebied, maar gewoon wat er in de
maatschappij gebeurt, en hij gebruikt woorden die sterk overeenkomen met wat die
religieuze schrijvers zeggen. We moeten ons bewust zijn van wat er gebeurt,
zodat we niet zelfgenoegzaam zijn, maar vechten (Judas zegt hier "strijden")
om vol te houden, vast te houden aan wat ons werd overgeleverd, omdat er iets
veel ergers aan de horizon verschijnt. In feite is het reeds verschenen. Het is
reeds volop aan de gang, zelfs in de Verenigde Staten.
Een aantal weken geleden, op 4 maart 2004, luisterden John en Dolores Reid
naar Dr. Laura Schlesslinger, toen een dame in het programma inbelde en opmerkte
dat God niet aarzelde om Jona te straffen toen die Hem ongehoorzaam was. De
reactie van Dr. Laura was: "Al dat gepraat over die walvis en dat Jona in
zijn maag verbleef, ... u gelooft dat toch niet echt, is 't wel? Dat was slechts
een allegorie."
Ik vind dit een volmaakt voorbeeld van de laatste twee preken die ik heb
gegeven. Dr. Laura heeft er geen probleem mee om te verwerpen dat God ons zegt
dat dit verhaal letterlijk is — iets dat echt is gebeurd. Op de een of
andere manier ontsnapt het aan haar aandacht dat ze in God kan geloven, de God
die alle dingen schiep, die haar het leven gaf en haar leven in stand houdt, en
toch tegelijkertijd niet begrijpt hoe klein haar opvattingen over God zijn en
hoe oppervlakkig haar denken is over wat Hij in staat is te doen, en wat Hij in
de zaken van de mens heeft gedaan.
Aan de andere kant ziet ze wel in dat de mens een onderzeeёr
van staal kan ontwerpen en bouwen, mensen in de buik ervan kan plaatsen, hen
onder water kan transporteren om een taak uit te voeren, ze aan land af te
zetten waar ze dat ook maar willen. De mens kan andere mensen in een kleine
capsule plaatsen en ze naar de maan brengen en weer terug, maar op de een of
andere manier kan de grote God, die het gehele universum maakte, niet een
speciale vis maken om één man te dragen en hem te transporteren naar waar Hij
hem wil hebben om een taak uit te voeren.
In één woord gezegd, Dr. Laura deed af van de Schriften. Daar tegenover
hebben we Mel Gibson in "The Passion of the Christ," die oprecht
allerlei aan de Schriften toevoegde. Op minstens vijftien punten voegde
hij strikt katholieke, niet-bijbelse gebeurtenissen toe, hij voegde deze toe aan
het bijbelse verslag over de kruisiging en presenteerde dit aan het publiek
alsof ze deel uitmaakten van het bijbelse verslag.
Het schijnt dat de mens niet in staat is te geloven dat de Schriften op eigen
benen kunnen staan. God is Zich daar goed van bewust en Hij heeft Israël en de
kerk vele malen gewaarschuwd aangaande dit punt van ongeloof, om niet letterlijk
aan Hem te denken waar dat letterlijk moet zijn. In Deuteronomium 4:1-2 zegt
God:
Deuteronomium 4:1a Nu dan, o Israël, hoor [!] ...
Ouders, hoe vaak hebt u dat tegen uw kinderen gezegd? "Luister nu naar
me. Ik wil dat je precies doet wat ik je zeg."
Deuteronomium 4:1-2 Nu dan, o Israël, hoor de inzettingen en de
verordeningen, die ik u leer na te komen, opdat gij leeft en opdat gij het
land binnengaat en in bezit neemt, dat de HERE, de God uwer vaderen, u geven
zal. 2 Gij zult aan wat ik u gebied, niet toedoen en daarvan niet afdoen,
opdat gij de geboden van de HERE, uw God, onderhoudt, die ik u opleg.
Dat is een eenvoudige aanwijzing: "Luister! Voeg niet toe en doe niet af,
zodat u kunt doen wat Ik wil dat u doet."
Deuteronomium 12:32 Al wat ik u gebied, zult gij naarstig onderhouden;
gij zult daaraan niet toedoen, noch daarvan afdoen.
De Israëlieten trekken door de woestijn en vlak voor ze het land binnengaan,
zegt God tot Jozua: "Alleen wees zeer sterk en moedig." Dat is een
interessant begin voor wat Hij hun nu gaat bevelen. God begrijpt de mens en Hij
begrijpt de menselijke natuur. Hij begrijpt dat het voor ons niet altijd
gemakkelijk zal zijn te doen wat Hij wil dat we doen. Soms is er heel wat moed
voor nodig om te doen wat Hij zegt te doen als we tegenstand hebben te verduren,
of als we vervolging hebben te doorstaan, daarom bemoedigt Hij Jozua met de
woorden "wees zeer sterk en moedig".
Jozua 1:7 Alleen, wees zeer sterk en moedig en handel nauwgezet
overeenkomstig de gehele wet die mijn knecht Mozes u geboden heeft; wijk
daarvan niet af naar rechts noch naar links, opdat gij voorspoedig zijt,
overal waar gij gaat.
Deze twee onderzoeken — de ene door de katholieke kerk en de andere door
wat we de protestantse kerk zouden kunnen noemen — laten zien dat in beide
organisaties de mensen de vrijheid nemen te doen wat zij willen
doen op basis van wat zij willen geloven, daarom wordt er met
grote zorg gekozen wat men nu wel of niet wil geloven.
We gaan naar het boek Spreuken, de tijd van Salomo. God waarschuwde middels
Salomo nog eens:
Spreuken 30:5a Alle woord Gods is gelouterd; ...
Wat kunnen we toevoegen aan iets wat al gelouterd [zuiver] is?
Spreuken 30:5-6 Alle woord Gods is gelouterd; hun die bij Hem
schuilen, is Hij ten schild [beschermt Hij]. 6 Doe niets aan zijn woorden
toe, opdat Hij u niet terechtwijze en gij een leugenaar bevonden wordt.
We springen nu helemaal naar het boek Openbaring. Dit vers is min of meer
interessant vanwege waar het verschijnt. Praktisch de laatste woorden uit Zijn
mond gericht op de mensheid vormen weer hetzelfde gebod.
Openbaring 22:18-19 Ik betuig aan een ieder, die de woorden der
profetie van dit boek hoort: Indien iemand hieraan toevoegt, God zal hem
toevoegen de plagen, die in dit boek geschreven zijn; 19 en indien iemand
afneemt van de woorden van het boek dezer profetie, God zal zijn deel
afnemen van het geboomte des levens en van de heilige stad, welke in dit
boek beschreven zijn.
Zo zien we dus op een algemene manier dat in plaats van alleen maar uitleggen,
er de neiging is om te verfraaien, zoals Mel Gibson deed. Maar dat leidt tot
één van die gevallen waarin meer in feite minder is, en vanuit
iets dat door het onheilig denken van de mens is verontreinigd zullen geen
kwaliteitsbekeringen voortkomen.
Toen we de vorige preek afsloten, had ik geconcludeerd dat het rapport over
de opiniepeiling van George Barna onder wedergeboren christenen duidelijk
vaststelde dat oprechte, vurig religieuze, ongetwijfeld fijne mensen, maar
desondanks grondig misleide mensen, hier in de Verenigde Staten, zich beslist
niet onbehaaglijk voelen bij het verwerpen van belangrijke leerstellingen die
Jezus duidelijk onderwees. Ik bedoel iets dat zo duidelijk is als Zijn
opstanding.
Ik meen dat dertig procent van deze mensen niet geloofde dat Jezus was
opgestaan. Voor hen is religie een persoonlijke, subjectieve ervaring in plaats
van een objectief zoeken naar door God gegeven waarheid met als doel om hun
begrip en handelen te voegen naar wat Hij voor hun bestwil
onderwijst en beveelt.
Hoe vaak zei Hij in deze vijf of zes schriftgedeelten die we zojuist lazen
iets in de zin van "opdat het u wel mag gaan", of "opdat
u het land zult beёrven",
of "opdat u in het Koninkrijk van God zult zijn"? Zij
voelen zich dus vrij om iets te praktizeren dat in feite neerkomt op het
scheppen van een eigen persoonlijke religie.
Dit past zeer zeker in het patroon waar wij beslist niet in willen terecht
komen. De theologische reden om dit op krachtige wijze te
vermijden is ongelooflijk eenvoudig te begrijpen. We lezen daartoe 1 Johannes 2:6. Het is interessant dat alle apostelen die schreven, zich met dit onderwerp
bezighielden.
1 Johannes 2:6 Wie zegt, dat hij in Hem blijft [Wie beweert
dat hij een christen is, wie zegt dat hij een volgeling van Jezus
Christus is.], behoort ook zelf zó te wandelen, als Hij gewandeld heeft.
Dat is nogal eenvoudig te begrijpen, nietwaar? Het is heel duidelijk dat we
in de voetstappen van Jezus moeten wandelen als we terecht willen beweren een
volgeling van Jezus Christus te zijn. In 1 Johannes 3:1-3 scherpt Johannes dit
nog wat aan.
1 Johannes 3:1-3 Ziet, welk een liefde ons de Vader heeft gegeven,
dat wij kinderen Gods genoemd worden, en wij zijn het (ook). Daarom kent de
wereld ons niet, omdat zij Hem niet kent. 2 Geliefden, nu zijn wij kinderen
Gods en het is nog niet geopenbaard, wat wij zijn zullen; (maar) wij weten,
dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen; want wij
zullen Hem zien, gelijk Hij is. 3 En een ieder, die deze hoop op Hem heeft,
reinigt zich, gelijk Hij rein is.
Als we niet hetzelfde geloof hebben als Hij had — dat is dezelfde
verzameling van geloofspunten — dan zullen we niet dezelfde weg gaan als Hij,
en daarom zullen we niet zijn als Hij en we zullen niet aankomen waar Hij is.
Ik heb het niet over dingen op de volmaakte manier doen als Jezus dat deed,
omdat we dat nooit zullen kunnen. Ik heb het over het hebben van het denken, het
hart, de houding en de wil te leven naar wat we reeds weten en geloven, en daarnaar
te handelen, en er altijd op uit zijn meer toe te voegen aan dat geloof
— dezelfde verzameling geloofspunten, de waarheid waarin Jezus Zelf geloofde.
Ik heb het niet over volmaaktheid. Ik heb het over geloven in en
naar ons beste vermogen handelen naar wat we reeds hebben en niet vechten tegen
de waarheid die we nog niet begrijpen.
Zoals de bijbel laat zien heeft Israël dit patroon van verwerping altijd
gevolgd. We zullen daar straks nog op terugkomen.. Ze deden dat in de woestijn.
Ze deden dat toen ze eenmaal in het land waren, zoals het boek Richteren laat
zien. Het is het patroon dat Israël, zoals de profeten laten zien, rechtstreeks
voerde naar wat de profeten overspel noemden, maar het was feitelijk afgodendienst.
Ik wil u opmerkzaam maken op een schriftgedeelte in Handelingen 16:17. Dit
vond plaats toen Paulus voor de eerste keer in Europa kwam. Hij was in Filippi.
In vers 14 staat er dat een vrouw, genaamd Lydia, zich daar bekeerde.
Handelingen 16:16-17 En het geschiedde, toen wij naar de gebedsplaats
gingen, dat een zekere slavin, die een waarzeggende geest had, ons tegenkwam,
welke aan haar eigenaars met waarzeggen veel voordeel aanbracht. 17 Deze
liep Paulus en ons achterna, luid roepende: Deze mensen zijn dienstknechten
van de allerhoogste God, die u de weg tot behoudenis boodschappen.
Het gaat me hier om de woorden "de weg"; daar moeten
we eens over nadenken. Er wordt hier het bepaalde lidwoord gebruikt. Dit is
één van de vele plaatsen waar dit voorkomt. Ik geloof dat Garner Ted ooit zei
dat alleen al in het boek Handelingen het bepaalde lidwoord negen keer voor het
woord "weg" staat. Dat bepaalde lidwoord kan "de",
"die" of "deze" zijn, maar welk van die woorden ook maar
gebruikt wordt, het duidt op een specifieke manier, benadering, of richting
waarop de volgelingen van Jezus hun leven leiden. Het duidt erop dat er slechts één
was — één specifieke weg.
Als ik dit in deze preek kan inpassen, dan is "deze weg" één
specifieke verzameling van geloofspunten die "het geloof van Jezus Christus"
wordt genoemd. Daarin moeten we geloven. We bezitten het niet in zijn totaliteit,
maar daar dienen we naar te zoeken en dat dienen we deel van ons leven te laten
uitmaken. Jezus stipte dit aan. Het is zo belangrijk dat Hij het aanstipte in de
laatste toespraak die Hij tot Zijn discipelen hield in de nacht voorafgaande aan
Zijn kruisiging.
Johannes 14:3-5 En wanneer Ik heengegaan ben en u plaats bereid heb,
kom Ik weder en zal u tot Mij nemen, opdat ook gij zijn moogt, waar Ik ben.
4 En waar Ik heenga, daarheen weet gij de weg. 5 Tomas zeide
tot Hem: Here, wij weten niet, waar Gij heengaat; hoe weten wij dan de
weg?
Wat is hier op dit moment het onderwerp van Zijn toespraak? Dat is "de
weg" die deze mannen moeten gaan volgen nadat Jezus naar de Vader
is teruggegaan.
Johannes 14:6 Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de
waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij.
"Die weg" is heel belangrijk. "Die weg"
is de weg die Jezus Christus volgde en "die weg" is wat
Hij aan de discipelen voorleefde en hun onderwees, en "die weg"
was de weg die zij aan de kerk onderwezen en waarover zij in hun brieven
schreven. Praktisch gesproken moeten we in de voetstappen van Jezus Christus
gaan, dat is "de weg" en dat zal zeker maken dat we naar
de verzameling geloofspunten zullen leven die Jezus onderwees en waarnaar Jezus
Zelf leefde. Als wij in het Koninkrijk van God zullen zijn, dan zal dat zijn
omdat wij Zijn onderwijs volgen en ons gedragen op de manier waarop Hij Zich
gedroeg terwijl Hij bij hen was.
Petrus zei in essentie hetzelfde en ik wil nu naar één van de dingen kijken
die hij in 1 Petrus 2:21 zei.
1 Petrus 2:21 Want hiertoe zijt gij geroepen, daar ook Christus voor
u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij in zijn
voetstappen zoudt treden.
Al gaat de context hier specifiek over lijden, het algemene principe dat
Petrus geeft weerspiegelt hetzelfde concept als waarover we het zojuist hebben
gehad. Als een christen juist wil handelen, de werken wil doen waartoe hij in
Christus Jezus werd geschapen, dan vereist dat geloven en handelen naar het
onderwijs en de manier van leven van Jezus Christus.
Na die uitspraak beёindigt Petrus zijn
brief. In zijn tweede brief schreef hij één van de krachtigste
hoofdstukken ooit door een apostel geschreven. In 2 Petrus 2 waarschuwt hij voor
precies die dingen waar wij deze preek mee begonnen — Judas 3.
2 Petrus 2:1-2 Toch zijn er ook valse profeten onder het volk geweest,
zoals ook onder u valse leraars zullen komen, die verderfelijke ketterijen
zullen doen binnensluipen, zelfs de Heerser, die hen gekocht heeft,
verloochenende en een schielijk verderf over zichzelf brengend. 2 En velen
zullen hun losbandigheden [Letterlijk: verderfelijke wegen! Er is één
weg (enkelvoud), maar er zijn vele wegen die daarvan afwijken.] navolgen,
zodat door hun schuld de weg [een specifieke weg, enkelvoud]
der waarheid gelasterd zal worden.
In vers 15 heeft Petrus het nog steeds over deze mensen die dit onderwijzen,
en zegt:
2 Petrus 2:15, 21 Doordat zij de rechte weg verlaten
hebben, zijn zij verdwaald en de weg [een specifieke verkeerde weg] opgegaan
van Bileam, de zoon van Beor, die het loon der ongerechtigheid liefhad. ...
21 Het zou immers beter voor hen geweest zijn, geen kennis verkregen te
hebben van de weg der gerechtigheid, dan met die kennis zich
af te keren van het heilige gebod dat hun overgeleverd is.
Gemeente, er kunnen vele wegen zijn om van hier in laten we zeggen New York
te komen, maar de bijbel duidt erop dat er slechts één weg is
naar het Koninkrijk van God, en die weg gaat niet gepaard met het verwerpen van
duidelijk bijbels onderwijs.
We gaan iets lezen in het boek Openbaring uit Zijn brief aan de gemeente te
Filadelfia. Als we dit op de juiste manier begrijpen, dan is dit een profetie
voor de eindtijd. Het was zeer zeker van toepassing op die mensen, in de tijd
dat dit werd geschreven, maar het voornaamste doel van het boek Openbaring is
niet de eerste eeuw, het is de eeuw waarin we nu leven. We hebben de sterke
indruk op basis van wat we in de wereld zien dat we dicht bij de wederkomst van
Jezus Christus zijn. Deze boodschap aan de gemeente te Filadelfia is gericht tot
een kerk, een groep christenen die in de eindtijd leven. Let op de instructies.
Openbaring 3:11 Ik kom spoedig; houd vast wat gij hebt,
opdat niemand uw kroon neme.
Dat is vrij duidelijk. Dat is één van de voornaamste
verantwoordelijkheden van hen die in de eindtijd leven. We moeten niet toestaan
dat de dingen die aan ons werden overgeleverd, zoals Judas dat zegt, wegglippen;
Judas laat ons echter heel duidelijk zien dat het een gevecht zal zijn om vol te
houden. Reageren we slechts schuchter op de geboden van God om Hem te zoeken en
te volharden, dan is de kans groot dat we zullen toegeven aan de zelfgenoegzame,
lauwwarme Laodiceeїsche houding die er in de
wereld heerst. Ik heb het niet over de kerk. Ik heb het over de drang, de
houding, de kracht die daar buiten werkt en die ons kan meevoeren als we
er niet tegen vechten en iets doen om er tegenstand aan te bieden.
Het bewijs in deze opiniepeilingen en overzichten is heel duidelijk — de
wereld van religie waar we mee te maken hebben is zelfgenoegzaam en
onverschillig. Deze is beslist aanwezig en richt zich tegen de waarheid van God
die wij hebben. We kunnen daarvan gemakkelijk het slachtoffer worden als we dat
toestaan zonder tegen het tij van de heersende publieke opinie in te gaan.
Onthoudt alstublieft de woorden van Judas. Hij zegt dat het een gevecht is om
vol te houden. Johannes zegt: "Houdt vast wat u hebt."
We leven in een natie die grotendeels zelfgenoegzaam is over goddelijke
waarden, en het is heel gemakkelijk daarin mee te gaan. Wat dit patroon van
verwerping zo enorm belangrijk maakt in deze tijd van de geschiedenis, is dat er
iets — zoals het nieuws steeds vaker duidelijk maakt — aan de horizon broeit.
In mijn vorige preek liet ik u twee patronen zien van langzaam in intensiteit
toenemende straf en correctie — één uit Leviticus 26 en één uit Amos 4. Ze
benaderden de dingen iets anders, maar in principe waren ze hetzelfde. Gemeente,
in deze tijd nemen de vervolgingen van christenen toe in aantal en intensiteit.
De auteur Don McAlvany zegt op pagina 268 van zijn boek getiteld Storm
Warning: The Coming persecution of Christians and Traditionalists in America
[Stormwaarschuwing: De komende vervolging in Amerika van christenen en
traditioneel ingestelde mensen], dat er vijf langzaam in intensiteit toenemende
stappen zijn die leiden tot de vervolging van een groep, wat voor groep dat
ook mag zijn. Het behoeven geen christenen te zijn. Het kan iedereen zijn,
maar u zult heel duidelijk zien dat deze vijf stappen momenteel in ontwikkeling
zijn, in het bijzonder in de Verenigde Staten van Amerika, in Groot-Brittanniё
en in Canada. Dat is heel duidelijk.
De eerste van deze vijf stappen is in de Verenigde Staten voor historici en
zulk soort mensen die deze dingen naspeuren, al zichtbaar vanaf 1920, 1930 toen
er regelmatig ongunstige negatieve kwalificaties over christenen begonnen te
verschijnen. Het sleutelwoord is hier "regelmatig",
omdat christenen altijd in romans en dergelijke op een minder positieve manier
zijn afgeschilderd, maar zo vanaf 1920, 1930 begon dat vrij regelmatig in romans,
films en toneelstukken naar voren te komen.
De eerste van deze stappen is het aanduiden en het tot stereotype
maken van de groep.
De Dictionary of Modern Sociology definieert het tot stereotype maken
als: "Een vooropgezet, gestandaardiseerd, door een gehele groep gedeeld
idee over de beweerde essentiёle
karakteristieken van hen die deel uitmaken van een zekere categorie personen
zonder enig persoonlijk onderscheid tussen hen die tot die categorie behoren."
In dit geval vormen christenen de gehele categorie.
Hebt u ooit persoonlijk opgemerkt hoe christenen door de vermaaksindustrie of
de film tot een stereotype worden gemaakt? Christenen worden bijna altijd
afgebeeld als moeilijk te verdragen, zwakke, oordelende, zelfingenomen, sombere
personen die star en onverdraaglijk bekrompen zijn.
Een stereotype bereikt dat een groep een gemakkelijk doelwit wordt. Voordat
je iets kunt neerschieten, moet je in staat zijn je doel te zien; de
maatschappij maakt een doel zichtbaar door er een stereotype van te maken.
Als we verdergaan zal dit nog duidelijker worden. Als je toevallig een jood was
in Nazi-Duitsland, dan werd je gemakkelijk herkend omdat er een stereotype van
je was gemaakt.
De tweede stap is het terugbrengen van de groep tot een randverschijnsel.
Het terugbrengen tot een randverschijnsel duwt de groep uit het midden naar
de rand van de samenleving. Deze praktijk maakt het heel moeilijk voor de groep
die tot randverschijnsel wordt gemaakt om effectief invloed op de maatschappij
te hebben, omdat deze handelwijze hun invloed ernstig vermindert. De Nazi's
deden dat ten opzichte van de joden.
De eerste stap die de Nazi' namen in het tot een randverschijnsel maken van
de joden, was de joden het recht op lidmaatschap van de Nazi-partij te ontzeggen.
De volgende stap was hen uit te sluiten van regeringsposities en
verantwoordelijkheden als overheidsambtenaar. Uiteindelijk ontzegden ze hun ook
het recht op posities in de zakenwereld, zoals banken. Kort daarna werden zij
die reeds zo'n baan hadden op staande voet ontslagen, gewoon omdat ze jood waren.
Het deed er niet toe hoe goed ze hun werk deden, ze werden gewoon ontslagen.
In de Verenigde Staten begon het terugbrengen van christenen tot een
randverschijnsel in de academische wereld, op de universiteiten, zodat
christenen in deze tijd bijna volledig tot een randverschijnsel zijn
teruggebracht doordat ze bijna geen invloed meer hebben binnen de faculteit en
daarom worden bijbelse standpunten bijna nooit onderwezen, veeleer worden ze
bespot en belachelijk gemaakt.
Op een ander front duwt tezelfdertijd de politieke linkerzijde de christenen
systematisch naar de rand en uit het midden van de Amerikaanse maatschappij. Het
wordt voor een toegewijd christen steeds moeilijker om een belangrijke baan te
krijgen — soms zelfs zo maar een baan — binnen de vermaaksindustrie, de
media, de academische wereld en op advocatenkantoren.
Raad eens wat nu het hoofddoel is. Dat is het lerarencorps van de
basisscholen en de middelbare scholen. Dit gaat uit van de National Education
Association. Er is een gezamenlijke inspanning door de ATLU en organisaties
zoals People for the American Way (Wat een verkeerde benaming is dat!),
en andere stichtingen om christenen buiten te sluiten van elke invloed op het
openbare leven; vandaar de aanval op dingen zoals het gebed op school, de tien
geboden, bijbels, taferelen die de geboorte van Christus uitbeelden, enzovoort.
Als een politicus of een overheidsambtenaar, zoals de rechter in Alabama, iets
doet in overeenstemming met de bijbel, wordt hij aangevallen wegens het schenden
van de scheiding tussen kerk en staat.
De derde stap is beschimping.
Beschimpen is het doen van kwaadaardige en lasterlijke uitspraken over iemand.
In dit stadium wordt de gehele groep uitgebeeld als slechte, gemene,
schurkachtige, anti-sociale en gevaarlijke onverlaten die een werkelijk gevaar
voor de gehele maatschappij vormen. Op die manier werden de joden, die in
Duitsland nooit echt talrijk zijn geweest en die slechts een kleine minderheid
van de Duitse bevolking vormden, in Nazi-Duitsland beschimpt. Goebbels en zijn
staf roerden de trom in die zin dat de joden de grootste boemannen waren die
ooit op aarde hadden geleefd. Dat thema werd zo vaak herhaald dat het als
vanzelfsprekende waarheid werd aangenomen door de man in de straat.
Hitler was bij lange na niet de eerste om een deel van de maatschappij te
beschimpen. In het oude Rome gebruikte Nero deze tactiek om de christenen tot
zondebok te maken door te zeggen dat zij Rome in brand hadden gestoken, waarbij
het bijna volledig afbrandde. De Nazi-propagandamachine beeldde de joden uit als
schadelijk, hebzuchtig, begerig, gewetenloos, niet menselijk, en het land
berovend voor onwettige winsten.
Nog maar twee maanden geleden verwees een aanklager van de staat New York
naar twee christenen die terecht stonden wegens het geknield
bidden voor een abortuskliniek. Hij beschreef hen als verbeten christenen.
Dat is een vrij sterk woord, omdat volgens mijn thesaurus een verbeten iemand
iemand is die woest, fanatiek, wild, krankzinnig, razend, onbeheerst, heftig en
gewelddadig is. Gebed is gewelddadig!
De Chicago Tribune publiceerde een politieke cartoon van MacNelly. Ik weet
dat iedere volwassene in deze zaal weleens een politieke cartoon van MacNelly
heeft gezien, omdat MacNelly één van de beroemdste cartoonisten is, wiens werk
over de gehele Verenigde Staten gelijktijdig in verschillende kranten wordt
gepubliceerd. Deze politieke cartoon van MacNelly liet zeven zwarte gieren zien
die op een boomtak zaten; elk van hen was voorzien van de naam van een religie,
inclusief de christelijke; en die gieren zeiden eensgezind: "Let us
prey!" [Noot van de vertaler: "Prey" wordt net zo uitgesproken
als "pray", maar waar "pray" bidden betekent, betekent
"prey" prooi zoeken.]
Stap 1, 2 en 3 zijn al stevig verankerd binnen de Amerikaanse maatschappij en
de steeds toenemende mate van het tot een stereotype maken, van het terugbrengen
tot een randverschijnsel en het beschimpen effenen de weg voor stap 4, en deze
stap is reeds in ontwikkeling.
Stap 4 is het als misdaad aanduiden.
Als misdaad aanduiden is het opnemen van een straf in het strafrecht, het
buiten de wet plaatsen van iets dat vroeger toegestaan was — voor misschien
zelfs iets dat een christen juist als rechtvaardig zou beschouwen.
De definitie van haatmisdrijven — terrorisme, seksueel lastig vallen en
kindermishandeling — wordt nu uitgebreid tot veel normale christelijke
tradities en geloofspunten. Ik noemde zojuist de arrestatie en het doen
terechtstaan van die mensen die pal voor een abortuskliniek in gebed gingen. Ze
werden gearresteerd. Dat wekt bij het publiek de indruk dat zij misdadigers zijn.
Ze hadden ze ook zo maar kunnen laten gaan, omdat ze niet meer deden dan bidden.
Ze gooiden geen ruiten in. Ze verhinderden niemand de kliniek binnen te gaan. Ze
vielen niemand lastig. Ze deden niet meer dan knielen en bidden.
Als ze hen meegenomen hadden naar het politiebureau en hen dan — misschien
met een berisping — hadden laten gaan, was dat tot daaraan toe, maar nu
stonden ze als misdadigers terecht. Ik weet niet welke overtreding van welke
specifieke wet hun ten laste werd gelegd, maar het is voor mij heel moeilijk te
zeggen dat dit werkelijk een criminele handeling is. Ik denk dat u wel kunt
inzien dat de definitie van wat een criminele handeling is, wat een haatmisdrijf
is, wat terrorisme is, wordt uitgebreid tot dingen die u en ik met vreugde voor
God zouden doen en waarvan we zouden menen dat we een rechtvaardig iets deden.
En dat zouden we ook.
Hebt u gelezen over de Homeland Security Act en de Patriot Act, en hoe uw
vrijheden, niet alleen als christen, maar zelfs als burger van de Verenigde
Staten, zomaar in een oogwenk kunnen worden weggenomen? Generaal Franks (ik weet
niet wat hij nu precies is, of hij met pensioen is of zoiets) heeft in het
openbaar gezegd dat hij niet gelooft dat de Constitutie van de Verenigde Staten
tot na de volgende terroristische aanval op de Verenigde Staten overeind zal
blijven. De Homeland Security Act zal in werking worden gesteld en onze regering
zal een dictatuur worden. Misschien zal dat niet rechtstreeks tegen u en mij
worden gericht, maar we zullen erin verstrikt raken. Daarover bestaat geen
twijfel en misschien raken wij er wel erger in verstrikt dan iemand anders omdat
wij dingen doen die in het oog van God rechtvaardig zijn.
In veel streken is het nu aan ouders ook wettelijk verboden hun kinderen een
opvoedend pak voor de broek te geven of hun te leren dat homoseksualiteit zondig
is. We komen hier later nog op terug. Er worden wettelijke beperkingen ingesteld
op openbaar gebed bij bijvoorbeeld football-wedstrijden van de middelbare school
en diploma-uitreikingen, voornamelijk door bureaucraten en activistische
rechters.
De Equal Employment Opportunity Commission poogde niet lang geleden elk
gesprek met een religieuze ondertoon op de werkvloer uit te bannen. Hun eerste
poging mislukte. Veel daarvan zou op ons geen invloed hebben gehad, maar het zou
het dragen van kruisjes en Davidssterren op het werk tot misdaad hebben
bestempeld. Kruisbeelden zouden niet zijn toegestaan. Het ophangen van platen
met religieuze afbeeldingen aan de wand zou niet langer zijn toegestaan. Op het
werk zou er geen Kerstmis meer mogen worden gevierd en ook zou er geen
kerstversiering mogen worden aangebracht.
Ik zeg dit tegen u, zodat u de richting kunt begrijpen waarin de dingen zich
ontwikkelen. Die maatregelen zijn nog niet van kracht, maar het als misdaad
aanduiden ligt niet ver achter de horizon en er zijn al enkele stappen gezet.
Neem dit allemaal in overweging. Komt dan de sabbat ook niet snel onder vuur te
liggen?
Ik heb hier een artikel geschreven door David Limbaugh, de broer van Rush.
Dit artikel waarschuwt tegen de zelfgenoegzaamheid van de Amerikaanse
maatschappij in het licht van wat er reeds gaande is. Dit werd op 11 maart 2004
op de website van WorldNetDaily geplaatst. Hij zegt:
Ontegenzeggelijk is er in dit land een maatschappelijke oorlog aan de
gang, maar het is niet echt een oorlog omdat de "goeden" amper
terug vechten. Is er iets dat de zogenaamde meerderheid uit zijn
zelfgenoegzaamheid kan wakker schudden?
Hij is bezorgd omdat de Amerikanen hierdoor niet in beweging komen, ze
aanvaarden dit allemaal heel gemakkelijk, omdat ze ervan uitgaan dat hun eigen
veiligheid belangrijker is dan vrijheid. Wat is voor u belangrijker? Uw eigen
persoonlijke veiligheid of de vrijheid om God te dienen? Limbaugh zegt verder:
Maar los van het punt of een meerderheid van de Amerikanen werkelijk
christen is, is het absurd te geloven dat getallen het alleen voor het
zeggen hebben. Andere factoren, zoals de organisatie, de motivering, de
vastbeslotenheid en de strijdlustigheid van de minderheid zijn heel
belangrijk in het geheel. Ook zijn van belang de naїviteit
en de zelfgenoegzaamheid van de "meerderheid" [doelend op de
christenen].
Voor het geval dat u denkt dat hij de zaken schromelijk overdrijft, hij heeft
de beschikking over een lijst van dingen die nog maar in de laatste paar maanden
zijn gebeurd, de meeste ervan hier in Californiё.
De onbeschaamdheid van het hooggerechtshof in Massachusetts om in hun
constitutie het huwelijk te herdefiniёren
en hun arrogante behandeling van de wetgevende macht.
Dit is het hooggerechtshof, niet de wetgevende macht. Ze hebben de processen
die in de constitutie van Massachusetts bestaan om wetten aan te passen geheel
omzeild. Ik wil de wetgevende macht van Massachusetts minstens een of andere
ster toekennen, omdat zij terugvochten en het hooggerechtshof berispten en
zeiden: "Dat is onze zaak!"
De wetteloosheid van overheidsambtenaren die een homoseksueel huwelijk
als wettig erkennen.
Bent u zich ervan bewust dat wat de burgemeester van San Francisco deed,
onwettig was? Daardoor vragen we ons af hoe lang dit door moest gaan voor dat de
procureur-generaal iets deed. Dat kostte diverse weken.
De brutaliteit en om eerlijk te zijn de verdorvenheid van de recente
"National Day of Appreciation for abortion Providers."
Een nationale dag van waardering voor hen die baby's vermoorden.
De uitspraak van de Hoge Raad waardoor studiebeurzen voor de studie
theologie niet langer zijn toegestaan.
Dit gebeurde ginds in Washington waar het verzoek van een jongeman werd
afgewezen, omdat hij theologie wilde studeren. Hij voldeed aan alle eisen. Ze
gaven hem de studiebeurs en trokken hem weer in toen ze er achter kwamen dat hij
naar een seminarie wilde gaan.
De beslissing van het hooggerechtshof in Californiё
dat de ziektenkostenverzekering voor het personeel van katholieke
liefdadigheidsinstelling ook de mogelijkheid tot anti-conceptie moest bieden.
Daar komen we later nog op terug.
De rechtszaak die erop uit was om de padvinders uit de nationale parken
van San Diego te bannen omdat ze tradionele waarden aanhangen.
Ze kunnen van alles tolereren behalve als het christelijk is, dan tolereren
ze het niet.
President Bush en anderen die een fundamentele verandering van een
instituut van duizenden jaren zoals het huwelijk weerstaan, worden van
politiek opportunisme beschuldigd, waarbij ze uit zijn op een cultureel
conflict en haatdragendheid.
Ziet u wat ze hebben gedaan? Deze activisten hebben de zaak op zijn kop gezet;
in hun ogen beschermt president Bush niet de cultuur, maar is hij de zaak aan
het opruien!
Jane Fonda wordt vereerd als één van de "100 vrouwen van de eeuw".
Senator Kerry pochte er zelfs op dat leiders van andere naties die geen
vrienden van Amerika zijn, aan hem de voorkeur geven als president.
Dat is onwerkelijk! Hij zegt in principe: "Mijn vijanden houden van mij!"
Als dat waar is, dan houden ze van hem omdat ze weten dat ze dan van Amerika
zullen verkrijgen wat ze willen.
Tenslotte zegt David Limbaugh:
Dit zijn nog maar de meest in het oog vallende dingen, maar alleen al
gebaseerd op deze voorbeelden rijst de vraag hoe het mogelijk is dat er zo'n
onverantwoordelijke lethargie heerst onder de "meerderheid" in dit
land? Het is tijd om wakker te worden.
De vijfde stap is het begin van een intense vervolging.
Dit gaat gepaard met sterk toegenomen regeringsacties, zoals het ontzeggen
van burgerlijke en grondwettelijke rechten, valse beschuldigingen, opsluitingen,
intimidaties, arrestaties, gevangenschap en in sommige gevallen marteling en de
dood.
Er is geen duidelijker patroon van langzamerhand toenemende vervolging dan in
het Duitsland van voor en tijdens de tweede wereldoorlog. Maar de vervolging van
hen die beweren christenen te zijn is reeds aan de gang in alle islamitische
landen, in China en in het bijzonder in Soedan, dat een islamitisch land is.
Alleen in Soedan zijn al twee miljoen mensen die belijden christen te zijn,
gedood.
Ik geloof dat we kunnen begrijpen dat de werkelijke aanstichter van de
vervolging Satan is, maar in de Verenigde Staten wordt het menselijke
leiderschap hierin gevonden aan de politieke linkerzijde en de globalistische
beweging die probeert de Verenigde Staten van Amerika in de Nieuwe Wereldorde te
trekken. Mikhail Gorbachev (aan wie wij grootmoedig een huis hebben gegeven in
San Francisco en wie wij hebben aangesteld om toezicht te houden op de
ontmanteling van onze militaire bases) noemde de Nieuwe Wereldorde "De
Nieuwe Beschaving". God noemt het "het Beest".
Gemeente, ik heb er geen idee van hoe lang het zal duren voordat dit allemaal
geheel tot ontwikkeling is gekomen, maar die ontwikkeling is gaande. Het bewijs
daarvan is duidelijk aanwezig. Die ontwikkeling gaat steeds sneller. We kunnen
dit — als we de ogen open hebben — hier in de Verenigde Staten zien en als
er ooit een tijd was om zich op de juiste manier tot God te keren dan is het NU!
Jezus zei, in Lucas, dat we waakzaam moeten zijn en altijd bidden. Ik wil u
waarschuwen dat deze woorden "waakzaam zijn" door velen in de kerk die
uit de Worldwide Church of God kwamen, verkeerd zijn begrepen. Ze betekenen
inderdaad waakzaam zijn, tenminste tot op zekere hoogte, voor wat betreft het
wereldnieuws, maar dat is niet waarop die woorden echt doelen. Die woorden
betekenen "wees waakzaam betreffende uw eigen toestand en bid altijd"!
Jezus zegt: "Wees waakzaam waar u temidden van dit alles staat."
Dit is gewoon een andere manier van zeggen (zoals Johannes dit later deed in het
boek Openbaring): "Houdt vast!" We kunnen niet
vasthouden aan wat we hebben tenzij we waakzaam zijn ten aanzien van waar we
staan. We moeten op onze hoede zijn en vechten en strijden voor het geloof dat
eenmaal was overgeleverd, omdat deze tijd waarin we leven een druk op ons
uitoefent om ons eraan te conformeren.
De bijbel laat heel duidelijk zien dat de overheersende houding in deze
Israëlitische naties in deze tijd niet is wat we in de islam zien. Het is wat
we in de Verenigde Staten van Amerika zien. Het is zelfgenoegzaamheid met onze
rijkdom, menende dat onze rijkdom en onze militaire kracht en onze plaats en
positie in de wereld ons op de een of andere manier zal beschermen. Dat zal niet
het geval zijn! Het is de relatie met God die ons zal beschermen. Om een juiste
relatie met God te hebben, moeten we waakzaam zijn voor waar we temidden van dit
alles staan. Zeker het wereldnieuws volgen kan daarbij helpen, maar Jezus'
aandacht richtte zich erop dat we waakzaam moeten zijn aangaande onszelf en ons
niet moeten toelaten meegesleept te worden met de stroom van de openbare houding
en opinie.
Psalm 11:3 Wanneer de grondslagen zijn vernield, wat kan dan de
rechtvaardige doen?
Gemeente, de grondslagen van de Verenigde Staten van Amerika schudden. De
grondslagen van deze natie liggen in onze semi-christelijke constitutie en
wetten en morele normen die gebaseerd zijn op bijbelse wetten en principes
vanwege het soort christelijkheid dat de oprichters van dit land hadden, die
zeker stevig verankerd was. Het is geen echte christelijkheid, maar het
is vele malen beter dan wat we in deze tijd zien.
Hun geloof in God en in Gods woord was veel sterker, zelfs al was het niet
volledig de wil van God. Maar God maakte — door die mannen — een plaats, een
natie waar gerechtigheid kon bloeien. Dit wordt nu in een record
tempo van ons weggenomen, zelfs tot op het punt dat het nu als misdaad wordt
gebrandmerkt. De grondslagen schudden. Wat kan de rechtvaardige doen? "Wanneer
de grondslagen zijn vernield, wat kan dan de rechtvaardige doen?" Ze zijn
nog niet vernield, maar het gaat die kant uit.
Vers 4 van Psalm 11 wordt tot een waarschuwing, een herinnering voor u en mij.
Psalm 11:4-5 De HERE woont in zijn heilig paleis [God zit nog op Zijn
troon. Hij leeft nog. Hij weet wat er gaande is.], de HERE heeft in de hemel
zijn troon; zijn ogen slaan gade, zijn blikken doorvorsen de mensenkinderen.
5 De HERE toetst [onderzoekt] de rechtvaardige en de goddeloze; en wie
geweld bemint, die haat Hij.
2 Timotheüs 3:12 Trouwens, allen, die in Christus Jezus godvruchtig
willen leven, zullen vervolgd worden.
Dit is een positieve uitspraak die ons ervan verzekert dat zij die volgens de
juiste principes leven, die Jezus Christus navolgen, vervolgd zullen worden.
Verdrukking en vervolging is niet langer een zaak van indien, maar
van wanneer.
Deze dingen kunnen om verschillende redenen plaatsvinden, maar de twee
voornaamste — tenminste in de bijbelse geschiedenis — zijn (1) de straf voor
de slechte mensen en (2) een test voor Zijn kinderen met als doel hen door
bekering en groei te reinigen.
We moeten begrijpen dat God beide kan doen door dezelfde
gebeurtenissen, afhankelijk van de manier waarop Hij met iedereen handelt en de
manier waarop Zijn kinderen reageren op wat er in de maatschappij rondom hen
heen gaande is. God let op onze reacties.
Paulus schreef iets later aan Timotheüs:
2 Timotheüs 2:11-13 Het woord is betrouwbaar: immers, indien wij met
Hem gestorven zijn, zullen wij ook met Hem leven; 12 indien wij volharden,
zullen wij ook met Hem als koningen heersen; indien wij Hem zullen
verloochenen, zal ook Hij ons verloochenen; 13 indien wij ontrouw zijn [Bedenk
dat deze drie preken gingen over wat de mensen geloven. Doet het er echt toe
wat we geloven?], Hij blijft getrouw, want Zichzelf verloochenen kan Hij
niet.
God let op onze reactie en zo kan Hij middels één en dezelfde gebeurtenis
de slechte mensen straffen en de heiligen beproeven. We moeten begrijpen dat we
niet aan alle verdrukking en vervolging zullen ontkomen, omdat God — om zo te
zeggen — Zijn eigen erf zal schoonmaken. Hij moet weten wie loyaal is,
wie werkelijk gelooft in wat Hij heeft geschreven.
Weet u nog wat God over Abraham zei in Genesis 22 toen die beproeving achter
de rug was? Hij zei: "Nu weet Ik dat gij Mij vreest!"
Misschien moet ik de nadruk als volgt verleggen — "Nu weet Ik dat gij Mij
vreest!" — omdat er veel dingen, veel mensen, veel omstandigheden
zijn die we kunen vrezen, maar de test ligt erin wie het is die en wat het is
dat we vrezen. Wij in het bijzonder. "Nu weet ik dat gij Mij
vreest." Dat betekende heel veel voor God en in één bepaalde
betekenis betekende het alles voor Abraham, omdat dat Gods
verzekering was dat hij was geaccepteerd. Dat was een heel zware test. Als dat
in de wereld had plaatsgevonden, dan was het vervolging geweest, maar omdat God
dit rechtstreeks Zelf deed, was het misschien wel de uiterste test. In veel
gevallen is het moeilijker het leven van iemand die u lief is op te offeren dan
dat van uzelf.
Ik moet gaan stoppen omdat ik — naar ik meen — al veel te lang aan het
woord ben, dus stoppen we nu meteen. De serie is nog niet afgelopen en zo God
het wil zullen we dit onderwerp tijdens de dagen der ongezuurde broden
voortzetten, omdat het belangrijk is voor de dagen der ongezuurde broden.
De Israëlieten slaagden niet voor de tests en de beproevingen die hun
tijdens hun pelgrimstocht overkwamen, en wij staan op de rand van een tijdperk
van heel grote en zware tests. Ik weet dat God deze voor iedereen zal aanpassen
naar wat wij volgens Hem kunnen verdragen. We hebben de belofte dat Hij nooit
zal toelaten dat we boven vermogen worden getest, maar ik kan u garanderen dat
de tests die we krijgen ons tot aan de uiterste grens van ons geloof zullen
testen; zodoende zal het voor ons allemaal even zwaar zijn. God doet niet aan
aanziens des persoons.
Het komt eraan en we moeten dus waakzaam zijn zoals Jezus ons beval, en we
moeten altijd bidden dat we waardig worden geacht om minstens aan het ergste wat
er net achter de horizon ligt, te ontkomen.
|
